به نام خدای شهیدان
میخواهم اولین کلامم را عطراگین کنم به یاد ونام کسانی که اگر نبود ایمانشان...تقوایشان....ایثارشان....و...اکنون من و شما به جای جستجو در این صفحات رنگارنگ معلوم نبود که.......
نمیدانم چگونه شروع کنم .....با چه کلماتی.....با چه جملاتی میخواهم از کسانی بگویم که فدایی مکتب امام حسین(ع) به دنیا آمدند...فدایی امام حسین(ع) زیستند ...وفدای آرمان امام حسین(ع) شدند.به راستی چه خوش عاقبتی نصیبشان شد شهدا....مصداق واقعی اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا .....
میخواهم با یک سوال شروع کنم که یقیتا خیلی هارا به تفکر وامیدارد....تفکری که شاید بعضی هارا همچون خودم خجل وشرمسار از مقام و جایگاه و مقام شامخشان نماید.
؟؟؟؟؟بعد از شهدا چه کردیم؟؟؟؟؟
نمیدانم چه بگویم اما بگذارین با دلم حرف بزنم با کلماتی که لحظات را به شماره نشسته بودند.... تا قفل از زبان دل گشایم وبگویم آنچه میبایست درعصر فضا ....رایانه....اینترنت...و....گفته شود تا شاید بیدار شود وجدانهایی که امید به بیداریشام میرود.
بعد ازشهدا دیگر فراموش کردیم فهمیده هایی فدا شدند تا ما بفهمیم اسلام را.....بفهمیم عاشورا را....بفهمیم حسین(ع) وبفهمیم ......
بعد از شهدا یادمان رفت که روزی روزگاری دربین خاکریزها.....گفتم خاکریز.....ولی ..........بهتر است بگویم قطعه ای از بهشت ....
برگزیدگان مکتب حق وفضیلت رنده کردند مکتب علوی ر ا و لبیک گفتند ندای هل من ناصر... فرزند حسین(ع)را که نه با پا ....بلکه با سر ...
که با تمام وجود ....به قربانگاه عاشورای مجنون....شلمچه....دوکوهه ......دهلاویه....و.... عاشورای اسلام قرن بیستم ....فدا کردند
وجودشان را....تا فدا نشود مکتب حسین(ع)
بعد از شهدا به جای آنکه زنده کنیم..و زنده نگه داریم یادشان را ....به فراموشی سپردیمشان.....وای برما...که گم شده یادشان در بینمان.
بعد از شهدا دیگر چادر به سرها - سیاهپوش وعزادار چادر خاکی ..... جایگاهی ندارند و دیگر حتی برخی....که تعداد زیادی از تاکسیها هم سوارشان نمیکنند.
بعد از شهدا همه فکروذکرمان شده ....مد....خوش گذرانی به هر شکل و قیمتی.....ابتذال در فکر..اندیشه...حب زرق وبرق دنیا حتی به قیمت خوردن حق یتیم....ندادن خمس وزکات و و و و.....
بعد ازشهدا یادمان رفته که خدا ناظر است.....یادمان رفته که خیمه نشین فاطمه(س) دلش از خیلی از ماها.......سبحان الله
بهد ازشهدا به جای بهتر کردن پوششها مانتو ها را کوتاه و کوتاه تر کردیم .....عزت واحترام را و عفت را با برداشتم روسری ها برداشتیم...حیا و عفت را به فراموشی سپردیم ...آرزو وآرمانمان شد....دبی....لس آنجلس....ماهواره .....و.....خدابه دادمان برسد.
بعد از شهدا یادمان رفت که دخترک یتیم.... دیگر بابا ندارد که برای او ناز کند......دیگر سایه سر ندارد.....وما به جای اینکه سایه سرش باشیم کاری کردیم که اوهم فراموش کند پدرش چرا؟....برای چه؟ .....برای چه کسانی؟ ....وبه کجا رفت؟ ......
بعد از شهدا یادمان رفت که میز و صندلی.....پست ومقام....مال وثروت.....آرامش وآسایش....امنیت....و...همه و همه را مدیون قطرات ......
خون همت ها....زین الدین ها....باکری ها...و...گمنامها ....و هستیم.
شمارا به خدا بیایید یاد کنیم شهیدانمان را حتی با ذکر یک صلوات.....
